ست فرنتزمن، تحلیلگر اسرائیلی مسائل خاورمیانه، می‌گوید اسرائیل باید علیه تسلیح پهپادی روسیه از طریق ایران اقدام‌های بازدارنده انجام دهد.

رابطه نظامی جدید بین تهران و مسکو اسرائیل را در وضعیت بغرنجی قرار داده است. این کشور از یک سو جمهوری اسلامی را دشمن اصلی خود در منطقه می‌داند و از سوی دیگر، علی‌رغم همسویی‌اش با غرب، روابط نظامی گسترده‌ای با روسیه دارد.

همکاری تل‌آویو و مسکو به‌خصوص در جریان جنگ داخلی سوریه مهم بود؛ چرا که با اجازه روسیه، اسرائیلی‌ها توانستند علیه اهداف تحت حمایت حکومت ایران حملات گسترده‌ای انجام دهند و نگذارند نیروهای مرتبط با جمهوری اسلامی مثل حزب‌الله لبنان، به مرزهای اسرائیل نزدیک شوند؛ اما از سوی دیگر، اوکراین و غرب بر اسرائیل فشار می‌آورند که به این کشور پدافند هوایی دهد و حالا پهپادهای ایرانی نیز بخشی از این معادله‌اند.

فرنتزمن در مقاله‌ای که روز چهارشنبه در روزنامه اورشلیم پست منتشر شد، با اشاره به پیشینه نظامی منطقه یادآوری کرد که اسرائیل یکی از پیشرفته‌ترین سامانه‌‌های پدافند هوایی جهان را دارد. در دهه ۱۹۹۰ و در پی جنگ اول خلیج فارس که طی آن، صدام حسین با موشک‌های اسکود به اسرائیل حمله کرد، این کشور متوجه ضعف خود در این زمینه متوجه شد و به دنبال سامانه‌های چندلایه و پیشرفته رفت. در پی جنگ سال ۲۰۰۶ با حزب‌الله نیز، تل‌آویو با توجه به اینکه روشن شد در تیررس این گروه لبنانی تحت حمایت جمهوری اسلامی قرار دارد، بر عزم خود در این زمینه افزود.

اسرائیل و آمریکا در این زمینه همکاری نزدیکی دارند. سامانه‌های پدافند هوایی «تیر» (ارو) و «فلاخن داوود» از نمونه‌های این همکاری‌اند. اسرائیل در ضمن با حمایت مالی گسترده آمریکا، «گنبد آهنین» را ایجاد کرد و با آن توانست جلو راکت‌های گروه فلسطینی حماس را بگیرد.

با این حال، در سال‌های اخیر جمهوری اسلامی نیز بر قدرت پهپادهای خود در منطقه افزود. این پهپادها را به حوثی‌ها در یمن هم داد و به آنان کمک کرد خود پهپادهای سبک ایرانی بسازند. جمهوری اسلامی در ضمن عربستان سعودی را هدف گرفت و با پهپاد و موشک به جنگ سربازان ارتش آمریکا و گروه‌های کرد در عراق رفت؛ اما حالا برنامه پهپادی ایران دارد به اروپا، آمریکای لاتین، آفریقا و آسیای میانه نیز کشیده می‌شود؛ چرا که جمهوری اسلامی نه فقط به روسیه بلکه به اتیوپی و ونزوئلا هم پهپاد صادر و در تاجیکستان کارخانه ساخت پهپاد برپا کرده است. احتمال دارد در این زمینه همکاری‌هایی با چین و کره شمالی نیز داشته باشد.

فرنتزمن می‌نویسد: «ایران تهدید حلقه سوم است یعنی در حال ساخت سلاح‌های هسته‌ای است و موشک‌هایی هم دارد که می‌توانند از راه دور اسرائیل را تهدید کنند. ایران در ضمن از سوریه به لبنان سلاح می‌رساند.»

این نویسنده با اشاره به ظهور «نظم جهانی جدید پهپادی»، یادآوری کرد که «محور پهپادی ایران و روسیه» از اوکراین تا خاورمیانه فعال است و می‌تواند فراتر هم برود. مثلا روسیه می‌تواند کشورهای اسکاندیناوی را هم اذیت کند.

فرنتزمن نوشت: «اسرائیل باید ایران را بازدارد اما این کشور نمی‌خواهد وارد تقابل مستقیم با نیروهای روسیه در سوریه شود. در ضمن اگر ایران فکر کند پهپادهایش در اوکراین موفق‌اند، می‌تواند از این اطلاعات و دانش که در اوکراین به دست آورده است، برای تهدید اسرائیل استفاده کند. به‌اضافه، اگر اسرائیل بتواند به اوکراین کمک کند و اما نتواند جلو پهپادها را بگیرد، این کشور در مقابله با خطر چهره‌ای ضعیف خواهد داشت.»

این تحلیلگر تاکید کرد که اسرائيل نباید چهره‌ای ضعیف از خود نشان دهد و نباید بگذارد ایران بر فهرست مشتری‌های پهپادی خود بیفزاید و فناوری خود را بهبود دهد. او گفت اگر روسیه انتقال فناوری و سرمایه‌گذاری‌های جدید را شروع کند، پهپادهای ایرانی به قابلیت‌های جدیدتری برای فرار از دست پدافند و حتی حملات هجومی گسترده دست خواهند یافت.

فرنتزمن در پایان نوشت: «تمام این‌ها حائز اهمیت‌اند و همان‌طور که اسرائیل مسئله پشتیبانی از اوکراین را بررسی می‌کند، ایرانی‌ها نیز نظاره‌گر اوضاع‌اند. این مسئله باید در تمام محاسبات اسرائیل درباره قدم بعدی خود، لحاظ شود.»